.: کنیز حضرت مادر :.

​?وداع با ماه محرم و صفر?
پایان ماه روضه شده، غم گرفته‌ام

هیئت تمام گشته و ماتم گرفته‌ام
بعد از دو ماه گرفت صداهای ذاکران

تازه دلم شکسته شده، دم گرفته‌ام
بعد از دو ماه که در مطبت هستم ای طبیب

از درد عشق گفتم و مرهم گرفته‌ام
مرهم برای درد دلم اشکِ روضه بود

این گونه بوده، اشک دمادم گرفته‌ام
شب‌ها چقدر گم شده‌ام بین کوچه‌ها

وقتی سراغ هیئت و پرچم گرفته‌ام
از مادرت بپرس، نوکریم را قبول کرد؟

آیا برات کرب و بلا هم گرفته‌ام؟
افسوس می‌خورم که ز خیرات سفره‌ات

از دست مهر مادرتان کم گرفته‌ام
دلتنگ می‌شوم به خدا بر محرّمت

خرده مَگیریم ز چه ماتم گرفته‌ام
ای روضه خوان ادامه بده اشک و آه را

شعر وداع نه … شور محرّم گرفته‌ام